زندگی رسم خوشایندیست
زندگی بال و پری دارد با وسعت مرگ
پرشی دارد اندازه ی عشق
زندگی چیزی نیست که لب طاقچه عادت از یاد من و تو برود
زندگی جذبه ی دستی ست که می چیند
زندگی نوبر انجیر سیاه،در دهان گس تابستان است
زندگی بُعد درخت است به چشم حشره
زندگی تجربه ی شب پره در تاریکیست
زندگی حس غریبی است که یک مرغ مهاجر دارد
زندگی سوت قطاریست که در خواب پلی می پیچد
زندگی دیدن یک باغچه از شیشه ی مسدود هواپیماست
خبر رفتن موشک به فضا
لمس تنهایی "ماه"
فکر بوییدن گل در کره ای دیگر
زندگی شستن یک بشقاب است
زندگی یافتن سکه ی دهشاهی در جوی خیابان است
زندگی مجذور آینه است
زندگی گل به توان ابدیت
زندگی ضرب زمین در ضربان دل ماست
زندگی هندسه ی ساده و یکسان نفسهاست
هرکجا هستم باشم
آسمان مال من است
پنجره،فکر،هوا، عشق زمین مال من است
چه اهمیت دارد
گاه اگر می رویند
قارچ های غربت؟!
من نمیدانم
که چرا می گویند
اسب حیوان نجیبی ست
کبوتر زیباست
و چرا در قفس هیچکسی کرکس نیست
گل شبدر چه کم از لاله قرمز دارد؟
چشم ها را باید شست
جور دیگر باید دید
واژه ها را باید شست
واژه باید خود باد، واژه باید خود باران باشد
چتر ها را باید بست
زیر باران باید رفت
فکر را خاطره را
زیر باران باید برد
با همه مردم شهر زیر باران باید رفت
دوست را زیر باران باید دید
عشق را زیر باران باید جست.....
.: Weblog Themes By Pichak :.